- در اغلب مواردی که دسترسی به منابع جدید به حداقل می رسد روش هایی کشف می شوند که با آن ها می توان ساختمان هایی که برای یک منظور ساخته شده اند برای مقاصد دیگر استفاده شوند، با این حال بعضی تغییرات ضروری می توانند باعث تغییر شکل اصلی سازه یا ساختمان شود.
- یکی از ایده‌های بازگشت به مبانی و اصول را می‌توان الهام گرفتن از طبیعت، یادگیری از محیط زیست، حفظ زیبایی بصری سرزمینی به وسیله همگون‌سازی معماری با چشم‌انداز محیطی، مطرح کرد.
- در مسائل زیست‌محیطی، دستاوردهای بزرگی در شهرک مصدر حاصل شده و می‌تواند به صورت الگویی برای سایر شهرها باشد.
- آلودگی زیست محیطی یکی از مشکلات عصر صنعتی حاضر است که انسان ها نقش چشم گیری در آن دارند.
- وی این شیوه معماری را معماری ارگانیک می‌دانست که دارای جنبه‌های مشترک زیادی با معماری سبز است اما تمرکز آن در عین حال بیشتر بر روی فرایند ساخت و ساز و مکان‌یابی است.
این ساختمان ها دارای مزایای زیادی هستند که از مهم ترین آن ها کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، مصرف آب کمتر، کاهش مصرف مواد سمی و خطرناک، بهبود کیفیت هوا، آسودگی در برابر گرما، جمع‌آوری آب باران، تولید برق از منابع گیاهی و استفاده از انرژی زمین‌گرمایی است. در این شهرک مساحتی حدود 1700 متر مربع پشت بام سبز، تعبیه شده که امواج مضر خورشید را منعکس کرده و باعث خنک شدن محیط می شود. این شهرک دارای 500 واحد و یک مجتمع بزرگ تجاری می باشد که ساکنین این شهرک می توانند تمام خرید های خود را از آن محل انجام دهند و در نتیجه باعث کاهش میزان مصرف بنزین می شوند. پشت بام های ایزوگام و قیراندود در کشورهای مدرن برای ساخت و ساز به دلیل شدت بخشیدن به پدیده اثر جزیره گرمایی توصیه نمی شوند.
مبانی معماری سبز بافت شهری:
برای مثال، ۵۰ درصد از ذخایر سوختی در ساختمان ها مصرف می شود که این به نوبه خود منجر به بحران های زیست محیطی شده و خواهد شد. بنابراین، ضرورت ایجاد و توسعه هرچه بیشتر مقوله پایداری در معماری بخوبی قابل مشاهده است. درنتیجه هجوم به شهرها بسیاری از زمین های طبیعی و جنگل ها دستخوش تغییرات شد.
سطوح سبز.
البته معماری با رویکرد پایایی نیز از مؤلّفه‌های پایایی شهر است که در متن آن از مفاهیم مشترکی تبعیت می‌نماید. محیط زیست، اقلیمِ زیستی و تغییرات آن، کاهش مصرف انرژی، ساختمان سبز و مسائل بوم شناختی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در شکل‌گیری رویکردهای معماری پایدار در لایه‌های گوناگون فرایند طراحی، فرایند ساخت و تولید مصالح می‌باشند. در عصر حاضر ایجاد پایداری و توسعه آن با توجه به مشکلات عصر صنعت امری بسیار ضروری در معماری است و باید توجه ویژه بدان معطوف گردد. این نوع معماری آسیب های ناشی از طراحی ساختمان بر منابع انرژی و محیط زیست را کاهش می دهد، بنابراین ساختمانی که با طراحی پایدار ساخته می شود کم ترین ناسازگاری را با محیط زیست دارد. در واقع باید با توجه به فرهنگ و نوع زندگی به تقسیم عملکردها در داخل فضاهاي معماري پرداخت بطور مثال احترام به مهمان ، پذیرایی و فضاي خاص او در خانه هاي ایرانی قابل تعمق و بررسی است . فضاهای سبز باید متناسب با موقعیت مکانی (جاده ها، خیابان ها و ساختمان ها) و نیازهای جامعه باشند.
معماری پایدار چیست؟